Lębork to nie tylko zabytki i oficjalne atrakcje. To także miejsca, obok których przechodzimy codziennie, nawet o tym nie myśląc — a które od lat tworzą krajobraz miasta. Wybraliśmy pięć takich charakterystycznych punktów.
Są w naszym mieście miejsca, których próżno szukać w przewodnikach. Lębork to nie tylko znane zabytki, ale też miejsca, które budują codzienny charakter miasta. Dla wielu mieszkańców mają wyjątkowe znaczenie i tworzą lokalny koloryt.
Kolorowe schody
Schody łączące ulice Wita Stwosza i Syrokomli jeszcze kilka lat temu przyciągały wzrok kolorami. Dziś ich barwy mocno wyblakły, ale miejsce wciąż ma swój urok. Warto wejść na górę choćby dla widoku na okolicę — szczególnie przy dobrej pogodzie.
Budynek LOK
Budynek ten stanowi zachowaną pamiątkę po dawnej gildii strzeleckiej. Wzniesiono go w 1903 roku, a podczas uroczystego otwarcia pierwszy strzał oddał ówczesny zeszłoroczny król strzelecki, mistrz szewski Christoffer. Obiekt przetrwał do dziś i obecnie pełni funkcję siedziby LOK-u.
„Morskie oko”
Niektórych może to dziwić – przecież Morskie oko kojarzy się z Tatrami. Ale tak – w Lęborku mamy swoje małe „Morskie oko”. W ramach miejskich inwestycji (program “Zielony Lębork”) teren wokół stawu został zagospodarowany — powstały ścieżki, ławki i nasadzenia roślin. Pełni również funkcję stawu wędkarskiego.
Staw przy ul. Gierymskiego
Mini park przy ulicy Gierymskiego rozciąga się w pobliżu niewielkiego stawu, otoczony drzewami i krzewami. Wśród żwirowych alejek można dostrzec krzewy, budki dla ptaków i owadów oraz tabliczki z nazwami gatunków roślin. Choć staw porosły już wysokie trzciny, miejsce zachowuje swój urok i tworzy przytulną przestrzeń na spacer, w której można usiąść na ławce i poczuć bliskość przyrody.
Stare baseny
Baseny przy ul. 8 Maja powstały na początku lat 30., jeszcze w okresie, gdy Lębork należał do Niemiec. Zasilane wodą z pobliskiej Łeby, przez lata były jednym z najpopularniejszych miejsc letniego wypoczynku. Działały jeszcze po wojnie, aż do końcówki lat 50., kiedy ostatecznie je zamknięto. Dziś można jedynie obejrzeć wymalowane na nich murale.
