Powiat Lęborski uzyskał Certyfikat Samorządu Wdrażającego Konwencję ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych. Katarzyna Heba z Fundacji im. Helen Keller w Gdańsku przekazała w czwartek Certyfikat Alicji Zajączkowskiej, Staroście Lęborskiemu.
Certyfikat uzupełnia opracowanie – „Raport weryfikacyjny z monitoringu dla powiatu lęborskiego”, opracowany w ramach projektu „Monitoring działań jednostek administracji rządowej i samorządowej w województwie pomorskim w kontekście realizacji praw osób z niepełnosprawnościami i dostosowania do postanowień Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych”. Certyfikacja finansowana jest ze środków unijnych, pochodzących z Programu Operacyjnego „Wiedza Edukacja Rozwój” – priorytet II „Efektywne polityki publiczne dla rynku pracy, gospodarki i edukacji, Działanie 2.6 – „Wysoka jakość polityki na rzecz wyłączenia społecznego i zawodowego osób niepełnosprawnych”.
Monitoring w powiecie lęborskim trwał od kwietnia 2018 r. i zakończył się w marcu 2019. Audyt monitorujący został przeprowadzony m.in. w lęborskim starostwie, Młodzieżowym Domu Kultury, Państwowej Straży Pożarnej w Lęborku, Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie, Specjalnym Ośrodku Szkolno–Wychowawczym w Lęborku. Jak podkreślają władze Powiatu Lęborskiego, takich działań nigdy nie za wiele, ponieważ przy najlepszych nawet intencjach, osobom obserwującym problem od wewnątrz, może cokolwiek umknąć. Spojrzenie osoby z zewnątrz, posiadającej odpowiednie przygotowanie i narzędzia służące obiektywnej ocenie, może wskazać dodatkowe elementy wymagające usprawnienia, które sprawią, że powiat utrzyma pozycję miejsca przyjaznego osobom z niepełnosprawnościami, wyprzedzając niejako prawdopodobieństwo zaistnienia barier, zamiast w przyszłości zajmować się ich likwidowaniem.
Pracownicy starostwa przeszli również szkolenie w zakresie obsługi klienta z niepełnosprawnościami. Warsztaty obejmowały m.in. pracę przy wykorzystaniu symulatorów widzenia i słuchu. Musieli samodzielnie bezwzrokowo lub z ograniczonym widzeniem przygotować posiłek czy wykonać inną praktyczną czynność codziennego życia.
Wśród zadań szkoleniowych znalazło się również załatwienie prostej sprawy w ich własnym urzędzie z pozycji osoby z niepełnosprawnością wzrokową i ruchową. Pracownicy mieli za zadanie doświadczyć ograniczeń jakich doznaje osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim czy osoba niewidoma, poruszająca się przy użyciu białej laski. Doświadczyli również sprzężonej niepełnosprawności jaką jest jednoczesne uszkodzenie wzroku i słuchu.
red
